Doe jezelf een cadeau: een mini-cursus zelfonderzoek ;)

Hoe kijk je terug op je hoopvolle verwachtingen, je grootse en kleinere plannen en je grenzeloze en diepere dromen?

En sta je wel eens stil bij je eigen aandeel in je behaalde resultaten, je genomen beslissingen en je gemaakte keuzes?

Zingeving, verwachtingen, teleurstellingen, idealen, resultaten … We stoeien er allemaal regelmatig mee.  Niets menselijker is mij vreemd geloof me, is voor mij dagelijkse kost!

Net als jij stel ik mezelf ook vragen als:

Wat is nu de zin van mijn leven, nu ik er weer alleen voor sta?  Wat is nog mijn toegevoegde waarde, als professional, nu het team duidelijk partij heeft gekozen in dit conflict?

Hoe geef in invulling en zingeving na mijn burn-out?

Wat is nu toch het effect van al mijn inspanningen om mijn bedrijf te structureren? Ik krijg er maar geen vat op…

Verwachtingen die ik had toen ik aan het begin stond van mijn werkzame leven en zie eens waar ik nu sta?  Hoe kan ik mij toch nog nuttig maken?  Hoe is het zo gekomen dat ik het gevoel heb dat het allemaal anders is gelopen? Waar heeft dat aan gelegen?  Hoe komt het toch dat ik met regelmaat weer in dezelfde valkuilen stap?

Hoe herken ik mijn patronen? 

Heb je al eens een weldadig gevoel ervaren na het doen van een kleine oefening in zelfreflectie? Welke vragen komen er dan in je op?

Om het je gemakkelijk te maken heb ik een vijfstappen methodiek voor je bedacht: Zelfreflectiemethodiek A.A.R.D.E.

Je zelfonderzoek begint bij een gevoel van onvrede over situaties die je zijn overkomen en waar je helemaal niet blij mee bent:

Je ervaart een afwijzing op een date,
Je krijgt een negatief advies op je sollicitatie,
Je krijgt eindelijk je zending met nieuwe kleding en de leukste spullen zijn te klein,
Je staat uren in de keuken en je pubers eten met lange tanden,
Je zoekt weken naar dat ene veelbelovende hotelletje en het blijkt een bouwval,
Je werkt zo zorgvuldig en je leidinggevende vindt toch weer een foutje,

Het zijn soms kleine dingen, soms grote dingen, en ze knagen toch aan je eigenbeeld, aan je gevoel van waardering en misschien wel aan je gevoel voor ethiek en esthetiek.

Energie:
Je raakt snel geïrriteerd, je voelt je moe, je hebt even nergens geen zin meer in

Dynamiek:
Je hebt niet in de gaten dat je jezelf door je dagen heen sleept en je merkt wel dat alles wat je doet gewoon niet opschiet, je maakt geen vooruitgang, niet in je huishouden, niet op je werk, niet in je relatie en Je krijgt er niet echt de vinger opgelegd.

Je vraagt jezelf af: wat gebeurt er? Waarom voel ik me zo mislukt? Het wil niet echt vlotten met werk vinden, met opdracht binnenhalen, met een fijn gesprek voeren met hem op de bank, met het hebben van een gezellige sfeer tijdens het gezamenlijke avondeten…

Reflectie:
Hier stel je jezelf vragen om dieper te komen in je zelfonderzoek. Een paar jaar geleden heb ik een zomercursus gevolgd aan het Internationale School Voor Wijsbegeerte (ISVW) in Levenskunst volgens de Oude Filosofen. Een daarvan is Seneca met de Kunst van het Zelfonderzoek: een oefening in het denken.>

Uit: artikel van Dick Kleinlugtenbelt, docent aan het ISVW.
Passage uit dit artikel:
“Filosofie van de levenskunst: een zelfoefening in het denken.

Ik geef een voorbeeld uit het werk van Seneca: “Wanneer de kandelaar buiten het zicht is weggezet en mijn vrouw, die al vertrouwd is met mijn gewoonte, niets meer zegt, ga ik mijn ganse dag grondig na en haal mij weer voor de geest wat ik gedaan en gezegd heb; niets houd ik voor mijzelf verborgen, niets sla ik over. Want waarom zou ik bang zijn voor één van mijn dwalingen? Ik kan toch zeggen: ‘Pas op dat je dat niet meer doet; nu vergeef ik het je. (….)

In het vervolg moet je niet alleen goed uitkijken of het wel waar is wat je zegt, maar ook of degene tegen we je het hebt wel tegen de waarheid bestand is; een goed mens is blij met een vermaning, juist de slechtste elementen reageren vol verbittering op wie hen corrigeert.’”

Er vallen een drietal dingen op in dit zelfonderzoek van Seneca.
Het onderzoek vindt op het eind van de dag plaats en is een gewoonte geworden. Met die gewoonte is zijn omgeving - in de tekst zijn vrouw - vertrouwd. Ze zal hem niet storen.

Seneca maakt elke dag vrije ruimte voor zelfonderzoek. Die ruimte ontstaat op het moment dat de kandelaar buiten het zicht is weggezet. Eerst dan - in de vertrouwde ruimte van zijn eigen huis met de kandelaar buiten het zicht, die mogelijk nog wat schijnsel verspreidt op de plek waar Seneca zit - is er een sfeer aanwezig waarin Seneca zich in zichzelf kan terugtrekken. Note: dit noemen we ook wel het ankeren van zintuigelijke prikkels.

Het onderzoek is een specifiek onderzoek, omdat het zich richt op dat wat Seneca die dag gedaan en gezegd heeft. Het is een zelfonderzoek gericht op het eigen feitelijke handelen.

Het onderzoek is niet gericht op dat wat anderen gezegd of gedaan hebben, op de omstandigheden of op eigen onderliggende bedoelingen of motieven. Nee, het is een echt zelfonderzoek. Het gaat om Seneca’s eigen handelen, even los van de omstandigheden en bedoelingen. Een zelfonderzoek komt niet op gang, wanneer een eigen dwaling goed gepraat wordt vanuit de bedoelingen of geweten aan de omstandigheden. Het onder ogen zien van het eigen feitelijke handelingen is de kern van het zelfonderzoek. Het zelfonderzoek is ook een bepaald type onderzoek. Seneca ziet zijn eigen dwalingen als te corrigeren vergissingen. Het onderzoek is niet gericht op schuld of boetedoening, maar op herstel.” – einde passage uit het artikel van Dick Kleinlugtenbelt

Aantrekken – je Aangetrokken voelen – Aantrekkingskracht:
Wat de leer van Seneca (Bron: Wikipedia: Seneca geboren in Córdoba, Spanje in ongeveer ± 4 voor Chr. en overleden bij Rome, in ongeveer 65 na Chr. was een Romeins schrijver en stoïcijnsfilosoof) duidelijk maakt is dat het doen van zelfonderzoek ontstaat uit een verlangen te leren van je eigen handelen en er over na te denken hoe het anders kan. Niet de omstandigheden beoordelen, niet de ander beoordelen, enkel je eigen aandeel. Dan leer je jezelf aan om te ervaren wat je hebt ‘aangetrokken’ in het gedrag van de ander. Door je eigen houding over iets, door je kleding (wat je letterlijk hebt aangetrokken), door je mimiek, door je woordkeus. Alle zintuigen doen mee in de interactie, in het contact met de ander. Door dit met regelmaat te oefenen wordt het een gewoonte (Pavlov effect).

Aandacht geven – met Aandacht – daar waar je Aan Dacht…
De ontdekking dat je eigen gedachten met regelmaat een vast patroon doorlopen maakt je bekend met waar je zelf je aandacht op gelegd hebt: wat was je focus? Wat was je eerste gedachte bij het zien, doen, ervaren van een bepaalde situatie of interactie met een specifiek persoon?

De vijf stapmethodiek andersom:

• Waar heb ik aan gedacht, waar ging mijn Aandacht naar toe?
• Wat heb ik Aangetrokken, welke situatie, welke emotie, welke ervaring Reflectie…
• Wat is mijn Dynamiek? Hoe voel ik mij nu?
• Hoe is mijn Energieniveau? Voel ik mij blij en uitgelaten – waar komt dat vandaan? Voel ik mij down en moe – waar komt dat vandaan? => A.A.R.D.E.

Net als de aarde zelf, verloopt dit vijf stappenplan volgens een flow, is een cyclische beweging waarbij input en output in elkaar overgaan. Net als de seizoenen. Je hebt geen lente zonder dat er een winter aan vooraf is gegaan. Je kunt niet groeien in je ontwikkeling zonder dat daar een vragend onderzoek aan voorafgegaan is. Dat onderzoek wil je doen na het ervaren van pijn of juist geluk.

Coaching en counseling is bedoeld om jou te helpen.

Het maakt je vertrouwd met het doen van zelfonderzoek.

Na ondersteuning van je coach/counselor kun je dit zelf verder onderhouden.