Ja ik ben thuis, bij mezelf welteverstaan

Ja ik ben thuis, bij mezelf welteverstaan. 13 juni 2018 om 03:15 is het 54 jaar geleden op de kop af dat ik gekatapulteerd werd op Moeder Aarde.

En eindelijk heb ik het door...

Ik zie nu hoe alle hobbels en bobbels leiden naar een punt van thuiskomen. Niet in eerste instantie bij een ander maar bij jezelf. In je zelf. Normaliter krijg je dat voorgeleefd en helaas krijgt niet iedereen dat mee. De keuzes die ik heb gemaakt, de opleidingen die ik heb gevolg, de plekken n woningen waar ik heb gewoond, de mensen die ik wereldwijd heb ontmoet en de verschillende banen en projecten die ik heb mogen doen, hebben mij gebracht waar ik nu sta. Het was de afgelopen maanden zeer bewegingsloos, met oeverloos gepieker. En wat nu? En hoe? En waarom? En dat alles leidt tot het besef dat het begint met thuiskomen bij jezelf. Bij Me Myself and I. Een dosis positieve egoïsme is daar voor nodig. Je veilig voelen tussen Ik en al mijn Ikken.

Gekatapulteerd worden is onlangs toegevoegd aan mijn verhaal.

Ik wist al dat mijn moeder van mij bevallen is onder totale verdoving, zonder keizersnee. Ze werd wakker met een strakke band om haar buik en ze was heel blij dat haar buik weer zo lekker plat was. Ik lag in een bedje met hoog en doorzichtig opgetrokken wandjes naast haar, schoon gewassen, aangekleed en wel gevoed met de fles. Ze was blij, vertelde ze me een keer, dat ze wanneer ze maar wilde naar me kon kijken. Daar bedoelde ze mee dat ik gelukkig niet in een zaaltje lag tussen de andere babies... Change personal history, een techniek uit NLP die ik graag in mijn praktijk toepas met zichtbaar, voelbaar en meetbaar resultaat voor mijn clienten, heeft mij ook met dit voorbeeld geholpen. En het is een methode die je ook heel goed zelf kan toepassen, bij jezelf. Dat leer ik mijn clienten wat erg gewaardeerd wordt.

Liefdevol ontvangen worden.

Ook al lijkt het erop dat ik niet het eerste contact met mijn moeder gehad heb, ik ben wel liefdevol ontvangen, op en door de wereld, door de verpleegsters die mij ontvangen hebben. En wie weet heb ik wel op mijn moeders buik gelegen maar kan zowel ik als mijn moeder dat niet meer terughalen. Logisch dat laatste, want mijn moeder moest nog wakker worden en ik was een baby met alleen een onbewust bewustzijn van mijn Zijnen ook nog niet mer dan dat...nog geen volleerd bij bewustzijn.

Hoe stel jij je geboorte voor, hoe kijk je erop terug?

Nu kan ik mij heel goed voorstellen dat er meer mensen zijn die op deze manier hun eerste contact met de wereld gemaakt hebben of gekregen hebben. Hoe kijken jullie daarop terug mocht je je ervan bewust zijn dat het zo gelopen is. Welke keuzes heb je gemaakt? Wat waren je dromen voor jezelf? Wat is daarvan geworden? Waar sta je nu? Hoe gaat het met je? Voor wie reageer bied ik graag het eerste kopje koffie aan voor een geanimeerd gesprek.

Change personal history.

Het is heel belangrijk dat er een warme, liefdevolle en oprechte hechting plaatsvindt tussen de pasgeborene en de moeder of plaatsvervangend verzorger die dan het eerste contact is. Heel wat jaren was ik in de veronderstelling dat er niemand voor mij was. Door met change personal history anders op dat eerste moment van mijn leven terug te kijken, kan ik nu verder met een verfrissend en vreugdevol gevoel... dat is wat er toe doet...dat maakt mij gelukkig ook omdat ik dit in mezelf aangeboord heb. Ik heb hiermee de bron gevonden voor mijn eigen geluk <3<3<3