Kijken naar Kunst - Welke reflecties zie je?

Slow living - lessen in geduld, lessen in liefde, lessen in levenskunst - niet alles tegelijk in dit stukje...
Mijn frustratie-motivatie spier is nu volop in training en in beweging.
Voor het behoud van je evenwicht is het belangrijk een balans te vinden in zowel gevoel van frustratie als van motivatie.
De kunst van dit moment is het leven te omarmen zoals het zich voordoet. Dat lees je dan regelmatig in een quote ergens op social media en het heeft toch meer effect als je het vanuit je eigen kern zelf opschrijft...
Een tijdje geleden alweer, een bijzonder waardevol en geanimeerd gesprek gehad met twee aanstormende kunstenaars op een gezellig terras in hartje Laren. De een uitbundig en kleurrijk, de ander veelzijdig en filosofisch en beide zeer betekenisvol en gepassioneerd over wat ze doen en dat nu al zo’n twee- en een half jaar samen.
Het verhaal achter elk kunstwerk,
en/of schilderij vertelt je niet alleen wat de kunstenaar er mee bedoeld heeft (vaak willen ze je dat ook niet echt vertellen); het vertelt je ook hoe je kijkt, hoe je een kunstwerk in je opneemt en hoe je het met je kernwaarden laat resoneren.
In een enkel bijzonder geval kun je zelfs vibreren op je waarneming ;) trust me I’ve been there...
Met de juiste intentie iets creëren
is volgens Aristoteles en zijn deugdenleer het 'juiste' midden tussen geheel gedachteloos iets doen en aan de andere kant van het spectrum iets doen vanuit complete bezieling - en het juiste midden vinden betekent in essentie dat je beide kanten ooit hebt opgezocht...
Dit levert creaties op van een dusdanige schoonheid en gelaagdheid dat je kunt blijven kijken.
Echt kijken betekent ook, voor mij althans, ook echt luisteren, naar je eigen stem. Wat hoor je dan? Welke gedachten gaan er door je heen? Welke associaties zie je voor je verschijnen?
Na elke kunstwerkelijke ontmoeting dat ik in mijn leven heb gehad (), loop ik ervan weg met meer zintuigelijk bagage dan ervoor.
Het moge duidelijk zijn dat, in welke stad ik ook ben, ik graag tijd maak voor een museum bezoek en met de museumjaarkaart is dat geen straf.
Werkelijk kijken. Wat zien we dan?
Jezelf zien als kunstwerk. Dat ontdek je als je regelmatig naar kunst kijkt. Kunst in de breedste zin van het woord. Verschillende stijlen, verschillende vormen. Klassiek ballet versus modern ballet. Modern realisme versus klassiek modernisme. Beeldhouwen versus een literaire roman. Je geeft vorm aan je zelfconcept door elk contact dat je maakt met kunst.
Echt kijken naar kunst heeft mij het principe van relativering verheldert.
Relativeren is voor mij een grote les in geduld.
Iemand ontmoeten en meteen daar actie op ondernemen was in het verleden belangrijk want stel je voor dat je iets zou missen... ‘Een vreemd gebeuren’ zegt mijn innerlijk stem nu. Als de klik wederzijds is, dan volgt er een actie vanzelf ergens in de tijd. Geen reactie betekent niet altijd geen interesse. Er zijn zoveel andere redenen waarom iets duurt zolang het duurt. Dit gevoel maakt mij sterk en geeft me ook zelfvertrouwen.
Relativeren en geduld is voor iedereen weer verschillend.
Hoe is dat voor jou? In de verstilling zie je het, voel je het en ervaar je het. Als je je ervaringen wilt delen, heel graag ;)